Αντώνης Κυριαζίδης/ Lavtacı Andon (θ. περ. 1925)

Ο Αντώνης Κυριαζίδης ή Κυριαζής έπαιζε λαούτο και ούτι. Μαζί με τα αδέλφια του Χρήστο (ή Χρηστάκης, θ. περ. 1914) και Γιάννη (ή Τζιβάνης, Τυφλός, τουρκ. Civan, θ. περ. 1910), που ήταν επίσης λαουτιέρηδες και συνθέτες του φωνητικού ιδίως ρεπερτορίου, διακρίθηκαν ως μουσικοί στα μουσικά κέντρα και τις ταβέρνες της πόλης, σε συνοικίες όπως το Πέρα και ο Γαλατάς. Έδρασαν στο μεταίχμιο μεταξύ της οθωμανικής αστικής μουσικής και των λαϊκών ορχηστρών kabasaz (λαούτο, λύρα, κρουστό) οι οποίες συνόδευαν στο χορό τα köçekçeler (ενικ. köçekçe, αγόρια νεαρής ηλικίας ντυμένα με γυναικεία ρούχα). Οι συνθέσεις του Αντώνη στις οργανικές φόρμες πεσρέφ και σεμάι (semai) είναι έως σήμερα πολύ αγαπητές, ενώ του αποδίδονται επίσης κομμάτια από το χορευτικό ρεπερτόριο των köçekçe. Σύμφωνα με κάποιες πηγές, ο Αντώνης και τα αδέρφια του διατηρούσαν δεσμούς με το Παλάτι όπου τους καλούσαν συχνά να παίξουν, ενώ συνδέονταν επίσης στενά με σπουδαίους μουσικούς της εποχής όπως ο TanburiCemil Bey (1873-1916), ο Βασιλάκης (βλ. Βασιλάκης/ Kemençeci Vasil) και ο Αρμένιος Tatyos Efendi (1858-1913) – οι δύο τελευταίοι ήταν μάλιστα μαθητές του Γιάννη ή Civan.