Ζαχαρίας ο Χανεντές/ Zaharya (περ. 1680-1740/50) 

Μουσικός με εκκλησιαστικό και κοσμικό μουσικό έργο, για τον οποίο υπάρχουν αναφορές τόσο σε ελληνικές όσο και σε οθωμανικές-τουρκικές πηγές. Συνέθεσε έργα εκκλησιαστικής μουσικής, διακρίθηκε όμως κυρίως ως συνθέτης της κοσμικής μουσικής. Οι τουρκικές πηγές τον ξεχωρίζουν ως τον πιο σημαντικό μη μουσουλμάνο συνθέτη Οθωμανικής μουσικής. Ο Ζαχαρίας ήταν γουνέμπορας (kürkçü) από εύπορη τάξη. Έδρασε τα χρόνια του Αχμέτ Γ΄ (1703-1730) και του Μαχμούτ Α΄ (1730-1754), κατά τη λεγόμενη εποχή της Τουλίπας (Lâle Devri, 1718-1730), μια περίοδο ιδιαίτερης άνθησης των τεχνών και ειδικότερα της μουσικής. Ήταν πιθανότατα τραγουδιστής (χανεντές) στο Παλάτι, ενώ σύμφωνα με κάποιες πηγές έπαιζε επίσης ταμπούρ. Οι φωνητικές αλλά και οι οργανικές συνθέσεις του θεωρούνται ιδιαίτερα εκλεπτυσμένες, περίτεχνες, και επιβλητικές, ενώ διατηρούν σήμερα κεντρική θέση στον καθιερωμένο κανόνα της Τουρκικής κλασικής μουσικής. Από το πλούσιο συνθετικό του έργο σώζονται μερικά μόνο έργα στην προφορική παράδοση ή καταγραμμένα σε χειρόγραφες συλλογές σε βυζαντινή σημειογραφία και σημειογραφία Hampartsumκαθώς επίσης σε έντυπες μουσικές συλλογές του 19^ου αιώνα. Η υπόθεση ότι στα στερνά του ασπάστηκε την ισλαμική θρησκεία, όπως επίσης η πληροφορία ότι ήταν ιεροψάλτης στην εκκλησία, δεν έχουν τεκμηριωθεί επαρκώς.